Een AED op elke sport- accommodatie
Het kan je zomaar gebeuren: een hartstilstand. Gelukkig horen we het niet dagelijks, maar regelmatig komen er nog verhalen in het nieuws dat iemand plotseling getroffen wordt. Ook op elk willekeurig sportveld is het goed mogelijk dat je teamgenoot, iemand van de tegenpartij, of jezelf getroffen wordt. Dat klinkt misschien wat drastisch, maar het is wel de realiteit. Daarom is het extra belangrijk dat ook op elke plek dat gesport wordt, binnen of buiten, een AED aanwezig. Het is geen garantie dat iemands leven gered wordt, maar het vergroot de kansen enorm.
Voor Bert Hansma uit Hoogeveen was er geen enkele aanleiding zich zorgen te maken over zijn fysieke gestel, dat hij op een gewone zaterdagmiddag in het ziekenhuis belandde, zag niemand aankomen.
In 2012 ben je getroffen door een hartstilstand, gelukkig kun je het nu nog navertellen. Kun je beschrijven wat er gebeurde van het moment van de hartstilstand tot pak hem beet, vier weken later? “Het kwam als een donderslag bij heldere hemel, maar dat besefte ik me pas achteraf. Ik was een potje aan het voetballen met vrienden op het sportpark, op een zondag. De laatste herinnering is dat ik scoorde en terugsjokte. Toen ik weer bijkwam lag ik in het ziekenhuis. Ik kon het eerst maar niet geloven, dacht dat ik droomde. Toen werd het me langzaam duidelijk, ik had een hartstilstand overleefd. Mijn voetbalvrienden hebben mijn leven gered. Zij maakten door hun reanimatie het verschil tot de tijd dat de politie kwam met een AED aan boord. Ik ben ze eeuwig dankbaar. Ik heb geen centje pijn gehad, ik was helemaal van de wereld. Het is fantastisch dat ik nog leef en er geen schade aan heb overgehouden. Gek genoeg is het ook een heel positieve ervaring voor me. Vooral voor mijn gezin was het een grote schok. Ik ben gedotterd en kreeg een stent. Na een week in het ziekenhuis ben ik vanuit huis weer gaan revalideren. De mensen in de zorg hebben me geweldig geholpen. Ik was wel snel moe, ook mentaal van prikkels en indrukken. Maar wat bij mij bleef en blijft hangen is dankbaarheid voor de mensen om me heen en de verwondering om het leven. Mijn ervaringen heb ik beschreven in een boek: ‘Hartelijke groeten’. Het boek is te vinden via www.boekenbestellen.nl.”
Er was op dat moment geen AED aanwezig, maar je bent er wel mee geholpen. Hoe zou het zijn afgelopen als de AED niet was gekomen? Heb je daar een beeld bij gekregen? “Als de AED niet was gekomen, was het nog spannender geworden. De hartmassage kost enorm veel energie, mijn vriend heeft dat extreem lang volgehouden tot de AED er was. Het was nu al een heftige ervaring voor de jongens, maar stel je voor wat ze hadden moeten verwerken als ik de pijp uit was gegaan?”
Inmiddels is er op het sportveld in Hoogeveen wel een aantal AED’s aanwezig, mede door jouw voorval. Ben je er actief achteraangegaan om dit voor elkaar te krijgen? “De club (HZVV) heeft het heel goed opgepakt en ook reanimatie trainingen aangeboden. En de club heeft meegedaan aan een campagne met Feyenoord en de Hartstichting. Ikzelf heb daarbij geholpen. Je ziet sowieso dat bij de meeste verenigingen nu een AED hangt. Het bewustzijn is groot. Dat is super, want de eerste zes minuten na een hartaanval zijn cruciaal. Tegelijkertijd zijn er trouwens ook mensen die niet gereanimeerd willen worden. Dat moeten we van elkaar respecteren natuurlijk. Dat kun je dan zien aan bijvoorbeeld een speciale penning die mensen dan dragen.”
Een deel van de opbrengst van je eigen verhaal in boekvorm gaat naar de Hartstichting. Ben je ook op andere vlakken nog actief voor de Hartstichting? “De Hartstichting zorgt onder andere voor de financiering van onderzoek en voor campagnes zoals voor de AED. Heel belangrijk. Mijn verhaal wordt zo nodig door de Hartstichting gebruikt, ik ben een levend voorbeeld van de goede zorg in ons land.”
